Leonie is jarig en dat vieren we in Sevilla. Met Ryanair vertrekken we donderdag vroeg vanuit Weeze om 's middags op een terras te genieten van het voorjaar, dat Sevilla inmiddels heeft bereikt. Ons appartement in een karakteristiek straatje op een kwartier lopen van het centrum.
Wandelend naar het centrum worden we verrast door de vele pleintjes met terrasjes, spelende kinderen, drinkende en pratende Sevillanen. Mooi, maar hooikoorts opwekkend zijn de sinaasappelbomen die èn geurende bloesem èn tegelijkertijd ook sinaasappels dragen.
Sevilla ligt aan de Gualdalquivir.
Nadat Columbus vanuit Sevilla was vertrokken en Amerika ontdekte bracht de rivier na de ellende die de Vikingen brachten vooral veel voorspoed. De Spanjaarden wisten wel raad met de Zuid Amerikaanse Indianen en dankzij plundering en uitbuiting werd Sevilla een rijke stad. Beeldbepalend aan de oever van de rivier staat de Toro del Oro. De achthoekige verdedigingstoren werd echter al rond 1220 gebouwd.
Om in vogelvlucht kennis te maken met de stad boekten we een sight seeing tour met de bus. Je ziet dan niet zo veel, maar je krijgt een indruk en inspiratie om een fiets te huren en de tocht op die manier nog eens wat intensiever over te doen.
Op de rivier ligt een vlot met barretje en eenvoudig restaurantje. Een leuk plekje om te genieten van de rivier en het uitzicht op de overkant.
Reales Alcazares: Een aaneenschakeling vam prachtige patio's, tuintjes, arcades. Inmiddels was het dertig graden en lokten de fonteinen en de schaduwrijke plekjes in de sprookjesachtige Jardines del Alcázar.
Midden in de stad waan je je in een soort paradijs met sinaaspappelbomen, reusachtige palmen,laantjes, bankjes. Geen wonder dat er talloze bruidsparen vereeuwigd werden in de meest bizarre posities.
Op één van onze wandelingen ontdekken we het Plaza del Encarnacion. Hier verreist een groots bouwwerk: Het Metropol parasol, dat één van de nieuwe landmarks van Sevilla moet worden. Het gebouw van architect H. Mayer is vormgegeven als aaneengeschakelde parasols zal ondermeer winkelcentra, bioscopen en theaters herbergen. Het is nog niet helemaal klaar, maar alleen al voor het bezoeken van dit prachtige toonbeeld van moderne architectuur is Sevilla de moeite waard. Misschien wat oneerbiedig, maar dit zie ik liever dan de beroemde gotische kathedraal in het centrum van de stad.
Voor meer info zie http://www.e-architect.co.uk/spain/seville_plaza.htm
Deze brug vormde de verbinding naar het terrein van de wereld tentoonstelling van 1996. Tussen de inmiddels vergane glorie en verlaten paviljoens fietsten we terug via de overkant.
Na een kop koffie op een verlopen terras komen we in de wijk Triana. Een leuke brede winkelstraat, waar we gegeten hebben. Vanaf de boulevard hebben we een mooi uitzicht op de rivier met daarachter de oude stad. van de stad.
Het paleis is gebouwd ter gelegenheid van de wereldtentoonstelling van 1926. Het Parque Maria Louisa dat tegelijkertijd werd aangelegd is enorm qua oppervlak, maar ook wat betreft de variëteit aan planten en bomen, vijvers en fonteinen. Omdat de temperatuur inmiddels is opgelopen naar 30* nemen we de tijd om te lezen of een beetje te luieren.
Nadat we al eerder een mooie Flaminco voorstelling hebben gehad in een groot theater, bezoeken we vanavond La Carbonièra. Een gezellige tent met veel publiek en een klein podiumpje, waar een danseres, een zanger en een gitarist ons vermaken met onvervalste Spaanse warmbloedigheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten